Daar stond hij – jaar of 50, beetje schuchter, keurig gekleed, goeie kop ook – netjes te wachten op zijn beurt bij de Enexisstand. Werk zoeken maakt nederig, ging door mij heen. Hij was één van de vele bezoekers van de Noordelijke Banenbeurs die in Groningen plaatsvond. Wat hem naar de beurs bracht? “Het vinden van een baan natuurlijk!” We raakten in gesprek.
Met zijn 50 jaar kan hij bogen op een rugzak vol bagage. Ervaring waar een jong professional jaloers op is. Zelf ziet hij dat, na vele afwijzingen, niet meer. Om zijn kansen op de arbeidsmarkt zo groot mogelijk te maken biedt hij zichzelf op LinkedIn aan als ‘breed inzetbaar’ en ‘allround’. Tja je zal toch een baan mislopen omdat je precies weet wat je wilt en wat je kan!
Recent sprak ik een dame, 50+, die na diverse afwijzingen haar kansen verkende bij een callcenter. Het werd een leerzame ochtend. Toen zij hoorde dat het uurloon lager was dan het uurtarief dat haar dochter kreeg voor oppassen dacht zij: hé jongens ik heb een rugzak vol bagage, ervaring waar een jong professional jaloers op is, die kennis wil ik inzetten op een plek waar dit tot zijn recht komt.
Ik kan mij voorstellen dat mijn 50-jarige gesprekspartner op de banenbeurs zijn kansen afwachtte. Lange tijd niet meedoen maakt moedeloos, toch geloof ik dat afwachten niet helpt. Daarom zeg ik: 50-jarige professionals blijf geloven in jouw kwaliteiten. Overtuig jezelf van jouw potentieel, onderzoek waarin je jezelf nog kan ontwikkelen, ga daarmee aan de slag, zet je netwerk doeltreffend in én toon moed. Stap op die werkgever af waar jij tot je recht komt. Maak van je zoektocht een vindtocht!